Największy wróg pisania „W pewnym momencie musisz wejść do pokoju, zamknąć drzwi i powiedzieć ludziom, żeby nie wchodzili.[…] Ciągłe rozpraszanie się to zagłada wyobraźni.[…] Największym wrogiem Twojego pisania nie jest brak talentu, brak pracowitości, a to, że inni ludzie Ci przeszkadzają.” Joyce Carol Oates, Masterclass on the Art of Short Dowiedz się więcej…
Kiedy piszę te słowa, siedzę sobie w mojej ulubionej kawiarni Lokator na Kazimierzu. Warunki są wielce instagramowe, ale nie wrzucę zdjęcia na Instagrama. Ani na Fejsa. Ani na nic innego. Robię sobie przerwę od mediów społecznościowych. Wypoczywam od zgiełku. Więcej pracuję z domu, żeby unikać bodźców w pracy. Robię sobie Dowiedz się więcej…
Czasami mam wrażenie, że wielu akademików nie traktuje pisania z taką powagą, jaką powinni. O ile często dokształcamy się w dziedzinie statystyki, metodologii czy programowania (co jest super), to naukę pisania akademickiego traktujemy trochę per noga. Letnich szkół pisarskich jest bardzo mało. Na studiach doktoranckich zajęcia z pisania są w Dowiedz się więcej…
Witajcie w trzecim i ostatnim odcinku serii “Czego nie mówią nam na kursach pisania akademickiego”. Ostatnio rozmawialiśmy o procesie pisania, jak również o emocjach związanych z pisaniem. Dziś bez zbędnych ceregieli wspominam o jeszcze dwóch rzeczach, które, moim zdaniem, bardzo pomagają zarówno w pisaniu tekstów, jak i w ich publikowaniu. Dowiedz się więcej…
Dwa tygodnie temu pisałam o rzeczach, których nie mówi się na kursach pisania akademickiego (klik). Poprzedni post dotyczył głównie procesu pisarskiego. Dzisiaj natomiast chciałam skupić się na tym, z czym jako akademicy mamy chyba największy problem w pisaniu – na emocjach. Ponieważ ośmielę się stwierdzić, że: Największa trudność w pisaniu Dowiedz się więcej…
Często słyszę od ludzi, że pisanie akademickie i kreatywne to dwa zupełnie różne światy. Nie zgadzam się z tym. Udział w warsztatach pisania kreatywnego ogromnie pomógł mi pisać akademicko i dał mi wiedzę, której nigdy nie zdobyłabym na tradycyjnych kursach pisania akademickiego. Bo wielu akademików – w tym tych, którzy Dowiedz się więcej…
Po co nam struktura? Jakiś czas temu pisałam o tym, jak ważny w pracach naukowych jest jasny, prosty i komunikatywny styl. Dzisiaj chciałabym omówić inny aspekt pisania, który zwiększa poczytność i publikowalność naszych artykułów – logiczną strukturę. Jest ona kluczowa, jeśli chcemy stworzyć tekst, który łatwo się czyta i który Dowiedz się więcej…
Podobno do napisania „Gry o Tron” wystarczy WordStar na starym komputerze z DOSem. To argument, który zawsze ktoś podnosi, kiedy pada temat programów do pisania. Teoretycznie – racja. Na upartego można napisać powieść w Notepadzie. Można pisać nawet tępą kredką na papierze toaletowym. Ale czy warto? O ile krótki tekst czy nawet pracę licencjacką można napisać w czymkolwiek, to przy naprawdę długich tekstach problem oprogramowania pisarskiego Dowiedz się więcej…
Pisałam już sporo o pisaniu tekstów naukowych – przede wszystkim w tym cyklu. Często jednak takich tekstów nie piszemy samodzielnie, ale z innymi osobami. I tutaj rodzi się problem. Bo możemy sami nauczyć się pisać dobrze. Ale jak sprawić, żeby także nasi współautorzy pisali lepiej? Co zrobić, żeby nasze współprace Dowiedz się więcej…
Witajcie w trzecim poście na temat pisanie zrozumiałych tekstów naukowych. W poprzednich postach o czterech sposobach na uproszczenie artykułu: krótkie zdania (krótsze niż trzy linijki) prosta składnia i używanie naturalnego szyku zdania unikanie strony biernej unikanie nominalizacji Zastosowanie się do tych czterech wskazówek już da Wam ogromną przewagę nad innymi Dowiedz się więcej…