To jest wpis, do którego zbieram się od miesięcy. Wracam do niego za każdym razem, kiedy w internecie widzę gównoburzę o kwestię „talentu do pisania”. Ta gównoburza wygląda tak – na Facebooku ktoś (na przykład my) publikuje reklamę kursu pisania. Pod reklamą ZAWSZE odzywa się kilka osób, które jak niepodległości Dowiedz się więcej…
„Nie mam czasu. Chciałabym, ale nie mam czasu.” Jak często słyszysz to zdanie? Ja nieustannie. Czasami w intrygujących kombinacjach. Mówimy na przykład „zdrowie jest najważniejsze” i na tym samym wydechu ”nie mam czasu, żeby spać 8 godzin dziennie.” „Rodzina jest najważniejsza” i „nie mam czasu na randki z mężem.” „Pisanie Dowiedz się więcej…
W pisaniu długiego tekstu – takiego jak powieść – przychodzi taki moment, kiedy człowiek utyka. Może do tej pory pisanie szło Ci znakomicie, ale dochodzisz do tej jednej sceny, która wydaje Ci się nudna albo trudna, albo po prostu nie chce Ci się jej pisać. Taka reakcja daje Ci bardzo Dowiedz się więcej…
Przedłużająca się kwarantanna wielu z nas wpędza w kryzys. Źle się czujemy psychicznie, mamy problemy z motywacją. Dla mnie najgorszym aspektem tego typu stanów są trudności z pisaniem: albo nie jestem w stanie w ogóle niczego wymyślić, albo nie sprawia mi to radości. To z kolei nakręca jeszcze większy dół, Dowiedz się więcej…
Relacja z własną twórczością jest trochę jak romans. Kiedy odkryłam w dorosłym życiu pisanie kreatywne i wzięłam udział w miesięcznym wyzwaniu pisania powieści, był to cudowny miesiąc miodowy. Radość, ekstaza i tysiące zapisywanych słów dziennie. Jednak po jakimś czasie w ten pisarski raj wkradła się – jak w każdym związku Dowiedz się więcej…
W ostatnim wpisie omówiłam trzy błędy przy wykształcaniu sobie nawyku pisarskiego. Dzisiaj pora na ostatnie dwa! Błąd nr 4: Wierzymy, że czas jest z gumy Ten błąd jest twórczym rozwinięciem błędu ignorowania okoliczności, kiedy planujemy czas na pisanie. Często zakładamy, że możemy wcisnąć nowy nawyk pisarski, nie rezygnując z niczego Dowiedz się więcej…
Dziś pierwsza część długiego postu o nawykach pisarskich! Jeśli chcemy na poważnie pisać (a także malować, uprawiać jogę czy wyplatać koszyki), potrzebujemy nawyków, które nam w tym pomogą. Ja bez nich nie jestem w stanie regularnie pisać ani tekstów na bloga, ani notek na Instagrama, ani nowych rozdziałów książki, ani Dowiedz się więcej…
Co jest wyznacznikiem sukcesu? Kiedy jest ten moment, kiedy człowiek może sobie powiedzieć: „spoko, teraz mogę być z siebie dumna”? To pytanie, nad którym zastanawiam się od kilku miesięcy. Mam problem z sukcesem. Nigdy nie mam poczucia, że zrobiłam dość, że to już. Parę miesięcy temu pokazywałam Marii ankiety ewaluacyjne Dowiedz się więcej…
Największy wróg pisania „W pewnym momencie musisz wejść do pokoju, zamknąć drzwi i powiedzieć ludziom, żeby nie wchodzili.[…] Ciągłe rozpraszanie się to zagłada wyobraźni.[…] Największym wrogiem Twojego pisania nie jest brak talentu, brak pracowitości, a to, że inni ludzie Ci przeszkadzają.” Joyce Carol Oates, Masterclass on the Art of Short Dowiedz się więcej…
Jakiś rok temu wydawało mi się, że rozgryzłam proces pisania kreatywnego. Ustawiłam go sobie bezbłędnie. Wykształciłam sobie nawyk (a w wykształcaniu sobie nawyków jestem mistrzem) i codziennie po wstaniu pisałam albo planowałam moją powieść. I to wszystko działało jak złoto przez jakieś cztery miesiące, dopóki nie napotkałam olbrzymiej bariery. Kiedy Dowiedz się więcej…